.

Op 15 juni 1999 kreeg ik enkele Morelia viridis. Deze dieren werden bij mij in kweekleen geplaatst door Mike van Alphen van de Jungle Corner Rotterdam.
Het betrof hier twee volwassen mannen van het Sorong type en een groot (ruim 210 cm.) wijfje van het Aru type.
Alle drie de dieren werden apart gehuisvest, de mannen in een terrarium van 90x50x50 cm. en het wijfje in een terrarium van 150x 100x50 cm. Vanaf dag 1 aten de dieren zeer geregeld muizen en ratten en vervelden navenant. Twee maal daags werden de dieren gesproeid met lauw water. De zomer van 1999 was vrij warm en mijn slangenkamer bevindt zich op het zuidoosten, dus de temperatuur kon aardig oplopen.
Vanaf het moment dat het wat koeler werd werden de mannen onrustig en stopten met eten. Niet geschoten is nog steeds altijd mis, dus na enkele weken sproeide ik het terrarium van het wijfje intens nat en plaatste ik man 1 midden op de dag bij haar. Dit resulteerde in tijd van een kwartier tot een paring van een kleine drie uur. De man ging daarna boven in het terrarium liggen en toonde geen interesse meer in het wijfje. Na twee dagen werd hij terug geplaatst in zijn eigen terrarium. Na een week herhaalde ik dit alles en er werd nogmaals gepaard in mijn bijzijn. Nu liet ik de man bij het wijfje en vaak vond ik hen innig verstrengeld in de takken. Na enkele weken werd de vrouw afstandelijk en weerde de man af als hij toenadering zocht. Ik heb de man toen permanent verwijderd. Het wijfje heeft nog eenmaal een grote rat geaccepteerd en weigerde toen alle voedsel. Ze werd ook ongewoon prikkelbaar en na enkele weken was er duidelijk een verdikking van het achterlijf waar te nemen. Er werden verschillende afzetplaatsen voor de vrouw gecreerd, zoals een pot op een platte schaal en een plastic container met een gat aan de voorkant. Beiden werden hoog in het terrarium gehangen. De temperatuur werd ter hoogte van deze plaatsen op 29 C. gehouden en de luchtvochtigheid op 90 %. Het wijfje vervelde op 21-9 en op 5-10-1999 werden s'avonds uur bij thuiskomst omstreeks 20.00 uur 21 licht ingedeukte eieren aangetroffen op de bodem van het terrarium. Deze werden meteen verwijderd en in een couveuse geplaatst (waarbij het wijfje mij hoog vanuit de takken als een bezetene aanviel. S' nachts werden nog eens twee eieren gelegd. Na vijf dagen echter waren alle eieren afgestorven. Het wijfje at dezelfde dag van het eieren leggen al twee ratten en hervatte haar normale gedrag en voedsel patroon. Vanaf half mei vond ik het wijfje regelmatig op de grond, niet opgerold, maar languit als een grondslang.
Vanaf eind mei zocht ze de takken weer op en gedroeg zich weer normaal.

De tweede poging
Eind augustus werden de mannen weer onrustig en man 1 werd weer bij het wijfje geplaatst.
Op 5, 6, 8, 10 en 11 september werden er paringen waargenomen.
Ook in oktober werd er verschillende malen gepaard, tot de 14-11, waarna de man zich afzijdig hield. Vanaf 29-11 weigerde het wijfje voedsel. De legdoos en de pot die nu voor de paringen in het terrarium waren geplaatst werden regelmatig bezocht. Onder de pot was nu een warmtemat geplaatst. Vanaf 29-10 tot 13-11 lag het wijfje in de legdoos, daarna weer in de takken. Op 19-11 werd ze aangetroffen recht onder de Elstein lamp met haar windingen wijd open om meer warmte op te kunnen vangen. Van 21-11 tot 26-11 lag ze weer in de doos. Op de 27e werd ze aangetroffen in de takken en moest duidelijk vervellen. Ze was blauwer dan ik ooit gezien heb. Ze vervelde op 3-12-2000 en werd vanaf dat moment zeer onrustig. Overdag zonde zij hoog in de takken en
s 'nachts verkende ze elke hoek van het terrarium. Op 11-12 lag ze
s' morgens voor het eerst in de pot en kwam er niet meer uit. Op 16-12 zag ik eieren tussen haar windingen in de pot. Omdat het wijfje ZEER agressief is als er eieren zijn, was ik bang het legsel te beschadigen als ik zou proberen de eieren te verwijderen. Ik besloot dus haar zelf te laten broeden De luchtvochtigheid rondom de pot werd constant op 90% gehouden door te sproeien
Op 30-12 werden bij een inspectie 3 onbevruchte eieren buiten de pot aangetroffen.
Op 5-1-2001 werd een vierde ei gevonden. Bij opening werd hierin een half ontwikkeld roze jong met een zwart oog aangetroffen.
Op de ochtend van 2 februari werden 3 jongen aangetroffen in de takken van het terrarium
Daar het wijfje nog in de pot lag en zich agressief gedroeg liet ik haar met rust en wachtte af.
Op de ochtend van 3 februari hing er nog zo'n juweel in de takken en het wijfje nog steeds in de pot. Ik kan je verzekeren dat ik het 24 uur goed benauwd had en mijn zenuwen er niet bepaald beter van werden.
Wat is wijsheid? (iets wat anderen voor je uit hebben gedacht)! Volgens de boeken moet je na zo'n 36 uur nadat het eerste jong zich laat zien de overige eieren openen om eventuele zwakke dieren te helpen met uitkomen. Ik dacht 34 uur kan ook wel, dus met de moed der wanhoop, en verband en pleisters bij de hand heb ik de pot en het wijfje verwijderd.
Hierna telde ik 22 eieren, dus met de 4 eerder gevonden eieren kwam het totaal dus op 26 stuks. Vier waren er natuurlijk open omdat hier jongen uit waren gekomen en een aantal waren bruin en snotterig en weer een aantal klein en verdroogd. Negen stuks zagen er nog goed uit, en mijn vrouw Marion en ik gingen aan de slag met scalpel en schaar. In het eerste ei werd een volledig ontwikkeld maar dood jong aangetroffen met de tong uit de bek. Ik kan je vertellen dat een mens daar niet vrolijk van wordt maar het kan altijd erger. Om kort te gaan uit alle 9 eieren werd een volledig ontwikkeld maar dood gehaald.
Een vervelende bijkomstigheid was ook nog dat een van de jongen een normaal gekleurd oog had maar geen kleur op het lichaam. Het wijfje was zeer mager maar at dezelfde dag alweer twee ratten
De jongen zijn apart gehuisvest in volglas bakjes van 20x20x20 cm. Hierin bevinden zich enkele bamboe stokjes en een waterbak. De temperatuur wordt op 28 C gehouden en de luchtvochtigheid op bijna 100%.
Uit dit verhaal blijkt maar weer eens dat het houden en kweken van Morelia viridis nog steeds niet te vergelijken is met b.v. Elaphe of Lampropeltis soorten Er zijn nog steeds enkele mysteries rond dit zo mooie dier. B.v. wat als ik de eieren eerder had geopend of de eieren wel had uitgebroed in een couveuse? Mochten er suggesties zijn, men is nooit te oud om te leren dus laat het me weten. Niet dat ik ontevreden ben het resultaat van 4 jongen maar dat er 9 gestikt zijn terwijl ik ze misschien had kunnen redden zit mij niet lekker.